 |
|
|
Kupujemy chomika dżungarskiego Nadeszła radosna chwila! Idziemy do sklepu kupić chomiki. Osobiście polecam kupno, co najmniej dwóch. Wybieramy osobniki młode, w wieku do 5 miesięcy, mające ok. 4-5 cm długości, wtedy będziemy mogli być pewni, że po pierwsze, nacieszymy się nimi maksymalnie długo, a po drugie, osobniki młode łatwiej się oswajają, co w przypadku tego gatunku jest dość trudne. Jakiej płci powinny być zwierzęta? Jeśli chcemy mieć przychówek, to najlepiej kupić parkę, która w przyszłości zapoczątkuje stadko. Gdy chcemy mieć tylko wesołych towarzyszy, wtedy należy rozważyć, czy kupić dwie samice czy dwa samce. W sprzedaży oferowane są dwa podgatunki chomików dżungarskich: wschodnioazjatyckie, tzw. Campbella, oraz zachodnioazjatyckie. Podgatunki te różnią się nie tyle wyglądem, co behawiorem, dlatego warto się zastanowić nad wyborem tylko jednego z nich. Podgatunki krzyżują się między sobą, dając niepłodne mieszańce, ale nie powinny być razem trzymane, zwłaszcza dorosłe sztuki, ponieważ mogą się pozagryzać. Potomstwo z połączenia obu pod-gatunków jest beżowo-szare z białym brzuchem, o gęstym futerku, spiczastym pyszczku i okrągłych, czarnych oczach. Ma też czarny prążek przebiegający przez grzbiet. Tak wyglądające chomiki pochodzą prawdopodobnie od samicy Campbella i samca zachodnioazjatyckiego. Kojarzenie samca Campbella z samica zachodnioazjatyckiego nie daje potomstwa. Mieszańce można trzymać w jednym stadku z chomikami Campbella. Nie zaleca się hodować ich razem z chomikami zachodnioazjatyckimi, ponieważ mogą je zagryźć. W przypadku chomików Campbella warto kupić dwa samce, najlepiej braci - stworzą duet "nie do zdarcia". Będą się głośno kłócić, nawet przez cały wieczór, tylko po to, by za chwilę czyścić sobie nawzajem futerko i zgodnie spać obok siebie. Natomiast dwie samice chomika Campbella nie są dobrym rozwiązaniem - ich kłótnie przerodzą się w walki, poza tym żadna z nich nie da się oswoić. Chomiki zachodnioazjatyckie oswajają się dość łatwo, ale trzeba pamiętać, aby były w jednym wieku, bo w prze- ciwnym razie młodszy może zginąć od zębów starszego kompana. Lepszym rozwiązaniem będą dwie samiczki i to najlepiej siostry, gdyż bracia w obronie swojego terytorium mogą się nawet zabić. Jednak i u tego gatunku zdarzają się zgrane "duety". Nie należy kupować chomików w okresie zmiany sierści z letniej, siwej na zimową, bo choć będą prześlicznie białe i puchate, to można mieć pewność, że mamy do czynienia z osobnikami starszymi. Wieku takich chomików nie uda nam się tak łatwo określić. Zwierzęta mogą być niezbyt duże, a sprzedawca będzie zapewniał, że są młode. Ich wielkość może być spowodowana złym żywieniem w okresie dorastania. Potrzeba wymiany sierści jest silniejsza niż wzrostu, więc niedostateczna ilość składników pokarmowych będzie zużywana właśnie na jej wymianę. Takie zwierzęta to cherlaki o upośledzonej odporności, które nigdy nie dorosną do swej naturalnej wielkości. Krótko mówiąc, długo się nimi nie nacieszymy. Jeśli kupimy chomiki jednej płci, nie należy dokupować im kompanów tej samej płci, bo stado jakie stworzą będzie stanowiło klan. Każdy obcy będzie rywalem, którego trzeba przepędzić, a w warunkach wiwaryjnych brak miejsca powoduje, że osobnik taki często ginie od zębów swoich pobratymców. Można dwóm samicom kupić samca, a dwóm kawalerom, żyjącym samotnie dokupić samiczki. Zwierzęta na pewno się ożywią, a my będziemy mogli obserwować chomicze zaloty.WARUNKI UTRZYMANIA Chomiki karłowate mają niewielkie wymagania bytowe, niemniej jednak należy im zapewnić odpowiednie warunki. W pomieszczeniu powinno być widno, najlepiej jeśli wiwarium stoi przy oknie, ale nie koło kaloryfera. W okresie wymiany sierści chomiki zachodnioazjatyckie mogą przebywać w miejscu ciemniejszym, gdyż w zimie nie mają rui i nie rozmnażają się. Oba podgatunki wymagają podobnej temperatury, nie przeszkadza im, gdy spada poniżej zera - popadają wtedy w letarg i nie opuszczają domku. Ich sierść ma bogaty podszerstek porastający również "stopy i dłonie". Optymalna temperatura to 15-18°C, a więc o wiele niższa niż średnia, panująca w naszych mieszkaniach. Następnym czynnikiem wpływającym na zdrowie chomików jest wilgotność powietrza. U chomików zachodnioazjatyckich powinna być bardzo niska. Trzymane na wilgotnej ściółce zapadają na choroby grzybicowe. Pod gatunek wschodnioazjatycki jest odporniejszy, aczkolwiek długie przetrzymywanie go w wysokich temperaturach (wysoką już jest każda powyżej 20°C) i dużej wilgotności, również wywołuje grzybice oraz choroby oczu, powodujące ich zaklejenie i wypłynięcie. Typy pomieszczeń dostępnych na rynku - ich wady i zalety: Klatki druciane dla gryzoni. Średnica ich oczek winna wynosić 0,5 cm; jeśli jest większa, możemy być pewni, że prędzej czy później chomik zrobi nam niespodziankę i wyjdzie z klatki. Siatka musi być druciana, lecz mimo to możemy się spodziewać, że nasze pociechy będą nad nią "pracować" całe noce, przyprawiając nas o "ból uszu". Problemu tego unikniemy wówczas, gdy klatka stoi w pomieszczeniu, w którym nie sypiamy. Klatki druciane są drogie, a ich podłoga często jest zrobiona z plastiku lub drewna, co dla chomika nie jest żadną barierą i prędzej czy później w podłodze powstanie dziura. Należy jeszcze dodać, że plastik chłonie zapachy, a drewno -wilgoć. Akwaria szklane. To jedno z najlepszych rozwiązań. Szkło jest tanie, akwarium można zrobić wg żądanego przez nas wymiaru, odpowiednie do wielkości naszego stadka oraz tak, by pasowało do mebli i miejsca jakie ma zajmować. Szkło jest śliskie i niepodatne na chomicze zęby, nie chłonie też zapachu. Wadą jest ciężar. Pojemniki z pleksi z otwieranym wieczkiem. To rozsądne rozwiązanie. Trzeba jednak dobrać właściwy pojemnik do planowanej obsady. Pojemniki takie są lekkie, łatwo się je czyści, przeźroczysta dolna część pozwala na obserwację zwierząt, górna część - w postaci siatki - rozwiązuje problem wentylacji, która jest utrudniona w szklanych akwariach, przykrywanych szybami wspartymi na narożnikach. Jednak określone wymiary dostępne w sprzedaży nie pozwalają na umieszczenie wewnątrz dobrego wyposażenia (np.: kołowrotka zawieszanego na ściankach albo dużych domków). Pojemniki z pleksi typu labirynty wyposażone w tunele, zjeżdżalnie, kołowrotki, windy. Efektowne, ale dość kosztowne. Z punktu widzenia hodowcy niezbyt praktyczne. Wszelkie zaułki i zakamarki takiego wiwarium trudno wyczyścić, źle zorganizowana jest również wentylacja. Tego typu pojemniki mogą posłużyć bardziej ciekawskim chomikom syryjskim, bo z myślą o nich zostały zbudowane, oraz do utrzymania kilku chomików zachodnioazjatyckich. Dla trzech chomików, czyli stada rodzinnego, potrzebna jest klatka o wymiarach około 45 x 20 cm, a wysokość trzeba dostosować do wyposażenia wiwarium. Jeśli np. wkładamy domek 8 cm to wysokość klatki winna wynosić 30 cm, tak by chomiki nie wyszły na nie kontrolowane spacery. Najlepiej, gdy pomieszczenie dla jednego chomika, tzw. "porodówka" ma wymiary 17 x 25 x 20 cm. Nie wkładamy do niej domków, tylko dajemy samicy dużo ściółki, z której uwije gniazdo. Jeśli poza kołowrotkiem chomik nie ma możliwości spaceru, to wymiary klatki winny być jak największe. Nie ma to znaczenia, jeśli możemy wypuszczać chomiki na spacery, na jakimś zabezpieczonym terenie (w żadnym razie nie na trawnik czy do piaskownicy - chomiki zrobią podkop i tyle ich będziemy widzieć). W klatce powinna być kilkucentymetrowa warstwa ściółki. Mogą to być wióry, torf, czy piasek używany do wysypywania kocich kuwet. Wióry są powszechnie stosowane w hodowli wiwaryjnej małych gryzoni, bo dobrze chłoną wilgoć, widać na nich brud i nie są drogie. Jeśli chcemy przedłużyć ich trwałość mieszamy je z suchym torfem ogrodniczym, zapewniając tym samym jeszcze lepsze wchłanianie wilgoci i zapachu. Torf. Stosowany sam torf jest niezbyt estetyczny i praktyczny, brudzi futerko i może być źródłem zakażeń u małych chomików, chyba że zdezynfekujemy go w piekarniku, co jest dość pracochłonne. Dobry jest natomiast jako gotowa ściółka sprzedawana dla gryzoni. Niestety, opakowania są małe, wystarczaj ą na dwie wymiany ściółki. Wadą jest również stosunkowo wysoka cena. Piasek dla kotów. Nie jest tak drogi, jeśli będziemy go sypać na samo dno, a na wierzchu umieścimy wióry. Zabija zapach, chłonie wilgoć i jest bezpieczny, bo przebadany mikrobiologicznie.WYPOSAŻENIE KLATEK Legowisko - jest wspólnym gniazdem dla całego stada, miejscem, gdzie samica rodzi i wychowuje miot. Dla stadka składającego się z 3 szt. można chomikom włożyć kotnik wykonany z drewna o wymiarach l O x 8 cm Nadaje się również stara, porcelanowa doniczka, ale najlepszym rozwiązaniem jest garść siana, z którego zbuduj ą sobie misterny dom dla wszystkich członków rodziny. Chomikom nie kładziemy waty - mogą się w nią wplątać, zjadana może im zaszkodzić, a także może spowodować odparzenia Karmidła - najlepsze są z porcelany, płaskie pojemniki, do których wrzucamy tylko pasze sypkie, inne, krojone w duże kawałki, kładziemy na ściółkę. Poidła są zbędne i używamy ich tylko w okresie karmienia młodych. Polecam smoczkowe, zawieszane na ściankach wiwarium. Nie kładziemy plastikowych pojemników, bo są lekkie i chomik j e przewraca, wylewa wodę, moczy ściółkę, wysypuje jedzenie, gryzie miseczki, co może wywołać zatrucie, zwłaszcza u osobników młodych. Patyki, kora drzew, smakoszki - służą do ścierania, rosnących przez całe życie, siekaczy. Patyki nie mogą pochodzić z lasu lub być zebrane z ziemi, ponieważ zawierają dużo grzybów i bakterii, od których nasze nie uodpornione zwierzęta mogą zachorować, a nawet paść. Najlepsze są młode gałęzie drzew owocowych, wierzby, brzozy, akacji i innych drzew chętnie zjadanych przez zwierzęta roślinożerne. Nie nadają się: cis, śnieguliczka oraz inne drzewa trujące. Smakoszki, czyli twarde, pozlepiane melasą kolby i pierścienie z ziarna, orzechów i suszonych owoców bardzo dobrze ścierają zęby i są źródłem pokarmu bogatego w składniki odżywcze. Kołowrotek zapobiega otyłości, daje możliwość ruchu. Chomik przez noc może na nim przebiec nawet do 10 km. Obecnie dostępne są różne konstrukcje, wstawiane do wewnątrz albo zawieszane na ściance wiwarium. Tunele. Chomiki uwielbiaj ą przechodzić przez długie zakola korytarzy, przypominające im podziemne nory. Tę rolę mogą spełniać puste, kartonowe rurki, np. po papierze toaletowym. Chomiki chowają się do środka takich tuneli oraz ścierają zęby, gryząc je. Nie należy dawać im zadrukowanych kartoników, bo mogą się zatruć. Toaleta. Tego gatunku nie można nauczyć oddawania odchodów do słoiczka. Samce załatwiają się gdzie popadnie, mocz zwykle oddają w jedno miejsce. Samice wybierają na toaletę róg klatki, więc najlepiej wysypać go piaskiem dla kota i codziennie wymieniać. Każda samica i każdy samiec ma w klatce swoje określone terytorium, którego granice znaczy moczem -często jest to jedno i to samo miejsce dla kilku chomików. |
|||||||
